• Digital Humanities and Cultural Heritage
• Publications close
• Research data close
• Research software close
• Greek, Modern (1453-) close

Kokkinia’s War Memorial (Kokkinia is called Nikaia today), which is George Zongolopoulos’ work, was erected in Greece in 1956 and it is a special case among the monuments of the first 15-year postwar era, concerning those who fell during World War II. This is the first, to our knowledge urban area monument made at public expense in honor of the victims of a mass occupation blockade in 1944, not just the war victims of a city in general. The fact that it was erected in the actual square of the blockade and not in any other central location of the city is also anexception. In the case of Greece, the official management of the war memory was determined by the civil war that followed. The consequence was the exclusion of the Resistance from both, the national narrative of World War II and its monumental eulogy. Moreover, the paradoxical status of the «disciplined» democracy of the post-Civil War era resulted in several contradictions as to the distinction between legitimate and non-legitimate public practice. One of those contradictions was that the connection of a public monument of the time with the fallen Resistance fighters of a blockade was made possible thanks to the official argument that it was a war memorial. The representation, proposed by the monument of Kokkinia, differs from the other war memorials, built during the same period, with respect to the iconography, the raw material, the inscription text, the pedestal height and the style. The sculptor’s abstraction of the allegorical form of Victory from the official context and its association with the then outlawed Resistance fighters, who fell in the blockade, is particularly influential for the signification of the representation, taking into account that Victory was a national symbol for the monumental eulogy of the heroic dead. Finally, the concurrent institutional management and reception of this monument are characterized by a great contradiction. The Left municipal leadership openly linked the monument to the Resistance. Accordingly, the only art critic thoroughly dealing with the monument was a communist. The centrist and right media, as well as the corresponding art critics, were perfectly hushed across both the ideological identity of the monument and largely the monument itself, confirming with their self-censorship attitude that the monument of Kokkinia has been perceived and recognized by the Greek society as a monument in the honor of the Resistance since the decade of the 50s. ΔΕΝ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

Based on the example of the Greek painter Theophilos Hadjimichael (c. 1870-1934), this paper examines the discursive and curatorial practices involved in the construction of folk art as an art historical category. The analysis elucidates tensions between the perceptions of artists and art historians; between art historical approaches and art criticism; between the consideration of folk art as an object of study per se and its evaluation merely with regard to its contribution to modernism. Focusing on the solo exhibitions devoted to Hadjimichael at the Kunsthalle Bern in 1960 and at the Musée des Arts Décoratifs in Paris in 1961, I investigate the extent and the ways in which the international reception of the artist differed from discourses that had been prevalent within the Greek art world in the 1930s and 1940s, strongly informed by the ideological and aesthetic aspirations of modernist circles. While the Parisian show largely adopted the orientations of Hadjimichael’s early apologists, perpetuating a mythologizing, hellenocentric reading of his art, the exhibition in Bern attempted a socio-historical approach, inscribing the appraisal of the roving folk-painter from Lesvos within the wider interest in the work of folk artists and autodidacts that had flourished in the western art world since the late nineteenth century. This disparate treatment of the artist in the two exhibitions was partly due to the specificities of art historiographical traditions in Switzerland and France. It also activated divergent genealogies regarding the ‘‘discovery’’ of naïve artists in the European context. ΔΕΝ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

My chosen title is indicative of my intention to examine the concept of the image as a dispositif that offers the possibilities for experimenting with the space and the language that concern the possibles relations between the sayable and the visible. My analysis will follow and reflect on the possibilities offered by conceptual innovations in the thought of Jacques Rancière and especially his proposed schema of transition from the representational to the aesthetic regime of art on the one hand, and the different regimes of imageness on the other. Experimentation with sense, space, aesthetic tissue and language can be summarized under the idea of the metamorphic processability of the image. In my paper, I am suggesting that this particular idea is possible due to a certain form of space and language, namely the space of the metaphorization of the word and the schematic language. Particularly critical in this context is the concept of the phrase-image, that is, a mechanism that carries two contrasting functions; one that generates phrases (connection) and one that inhibit their meaning (disconnection). With reference to contemporary artists such as Esther Shalev-Gerz, Alfredo Jaar, Sophie Ristelhueber, Raymond Depardon, the Portuguese director Pedro Costa, but also to more classical ones such as Gustave Flaubert, Robert Bresson and Jean-Luc Godard, my paper will support in an illustrative and concrete manner a grammar of experimentations and a typology of connections between saying and seeing that open up an aesthetic space of indistinction between word and image in contemporary art.

Since antiquity, attack and defense were frequent phenomena in human lives and the urban complexes. For this reason, the discovery of a defensive solution against any kind of attack was of an imperative necessity. In order to ensure the feeling of safety, people constructed fortifications, which protected their lives and their properties as well. Using as a reference point a small town, which was established near Nestos river (north Aegean), the preserved remains of a severe fortification that ringed this town will be examined. Initially, a brief mention to the town itself is presented in an attempt to clear out the historical context of it, the matter of its naming, the determination of its metropolis and many other topics concerning this town. The small town, which was possibly an emporion, stands today near Pontolivado village, in Kavala prefecture, at the northeast of Greece. This site is related to an archaeologically promising area, since the interesting findings from that place are constantly unveiling the past of the town that had been covered by the oblivion of the time.

Oι συγγραφείς παιδικών βιβλίων συχνά βασίζονται στη συναισθηματική, κοινωνική, σημειωτική και πολιτισμική λειτουργία των χρωμάτων, προκειμένου να μεταδώσουν πληροφορίες και να διεγείρουν τα συναισθήματα των αναγνωστών τους, να παρουσιάσουν τους χαρακτήρες των βιβλίων τους και να αποκαλύψουν την ιδεολογία τους. Σύμφωνα με μελετητές από πολλά επιστημονικά πεδία, το χρώμα είναι διάχυτο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ψυχολογικής εμπειρίας, κάτι που η συγγραφέας για παιδιά Μαρία Αγγελίδου φαίνεται να έλαβε υπόψη της όταν συνέγραψε τη σειρά «Το Βυζάντιο σε έξι χρώματα» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (εικ. Κατερίνα Βερούτσου). Η σειρά αυτή αποτελείται από έξι πραγματογνωστικά βιβλία γνώσεων που συνδυάζουν μυθοπλαστικά στοιχεία με ιστορικές γνώσεις. Χάρη στην περίτεχνη λεκτική αφήγηση που συλλειτουργεί με εκείνη των εικόνων, το αναγνωστικό κοινό ενημερώνεται για το οικουμενικό κράτος του Βυζαντίου, κυρίως μέσα από την περιγραφή της δράσης σημαντικών -αλλά όχι τόσο γνωστών- ιστορικών προσώπων, που ψυχογραφούνται. Τα δε αρχέτυπα και οι συμβολισμοί του Κόκκινου, του Χρυσού, του Άσπρου, του Μαύρου, του Πράσινου και του Γαλάζιου χρώματος, συντελούν στην ανακατασκευή του βυζαντινού παρελθόντος, με το ενδιαφέρον στραμμένο περισσότερο στις μικροϊστορίες ανθρώπων. Εν προκειμένω θα διερευνηθεί ο τρόπος με τον οποίο οι πληροφορίες για κάθε βιογραφούμενο πρόσωπο, το περιεχόμενο και το σκηνικό των ιστοριών, συνδέονται με την αισθητική, γνωστική, επικοινωνιακή και ψυχολογική διάσταση των χρωμάτων. Children's books’ authors often rely on colors’ emotional, social, semiotic and cultural function, as well as the cultural and social associations of colors for conveying information and emotional subtext in their books and stimulate young minds to make associations that will become the building blocks for later learning. Τhe article focuses on Maria Angelidou’s six fictional biographies for children, that combine fictional elements with historical knowledge and belong to the author’s series “Byzantium in Six Colors” (Metaichmio, Ill. Katherine Veroutsou). In this specific series Angelidou (re)writes the history of exceptional but not so popular Byzantine figures, based on the symbolic declinations of Red, Gold, White, Black, Green and Blue color. What makes these books original and interesting is their genre, Angelidou’s intent to rewrite silenced histories, meaning the deliberately omitted, incomplete or inaccurate histories and the fact that the information about each character is linked to the colors’ aesthetic, cognitive, communicative and psychological dimension. We will examine the way the author, on the basis of the socio-cultural imaginary and the universal meanings of colors which over time progressed from archetypes to symbols, chose to narrate cosmogenic tales and myths to children, as well as to approach History in a hermeneutical, interpretative way, so that Byzantine peoples’ lives are understood as historical.

During the course of conservation work on the wall paintings in the Protaton church in Karyes on Mount Athos, an inscription was found that preserves few letters that form part of the name “Eutychios” and allows to attribute the wall paintings of Protaton to the atelier of Michael Astrapas and Eutychios from Thessalonica. The contribution of one or both artists to the decoration of the cathedral church of Protaton constitutes the aim of the present article, using as a key the palaeographic examination of the inscriptions of Protaton in comparison to those of both painters on other ensembles commissioned by the Serbian king Milutin. Οι εργασίες συντήρησης του τοιχογραφικού διακόσμου του ναού του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους απέδωσαν, μεταξύ άλλων, μία επιγραφή που διατηρεί γράμματα του ονόματος «Ευτύχιος» και επιτρέπει την ταύτιση του συνεργείου που φιλοτέχνησε τις τοιχογραφίες του ναού, με αυτό των θεσσαλονικέων Μιχαήλ Αστραπά και Ευτυχίου. Στόχος του παρόντος άρθρου είναι να διασαφηνιστεί η συμμετοχή του ενός ή των δύο ζωγράφων στο Πρωτάτο, μέσα από μια συγκριτική παλαιογραφική εξέταση των επιγραφών του καθεδρικού ναού του Αγίου Όρους με τις επιγραφές και τις υπογραφές του συνεργείου στα μνημεία που ιστόρησαν υπό την πατρωνία του κράλη Μιλούτιν.

This study presents two hitherto unknown 15th-century inscriptions from Epirus. The first one is found in the church of Taxiarches in Ouzdina (Pente Ekklisies) in the Thesprotia region and is dated within the period 1402-1411. The second one comes from the church of John the Baptist in Arachovitsa (Lefkothea) in the Ioannina region and is dated on 1489. Both of them contribute to our knowledge on 15th-century monuments in Epirus. In addition, we present three more inscriptions dated in the 16th and 17th centuries from the same churches that shed light on the construction phases of the aforementioned monuments. Η μελέτη παρουσιάζει δύο άγνωστες επιγραφές του 15ου αιώνα από την Ήπειρο. Η πρώτη βρίσκεται στον ναό των Ταξιαρχών στην Ουζντίνα (Πέντε Εκκλησιές) της Θεσπρωτίας και χρονολογείται μεταξύ του 1402 και του 1411. Η δεύτερη εντοπίζεται στον ναό του Προδρόμου στην Αραχοβίτσα (Λευκοθέα) Ιωαννίνων και χρονολογείται στο 1489. Αμφότερες συμβάλλουν στη γνώση μας για τα μνημεία του 15ου αιώνα στην Ήπειρο. Επιπλέον, παρουσιάζονται και άλλες επιγραφές του 16ου και 17ου αιώνα από τους δύο ναούς, που αποσαφηνίζουν τις οικοδομικές φάσεις των μνημείων.

«Ντολτσό: Μια Παραδοσιακή Συνοικία της Καστοριάς στο Πέρασμα του Χρόνου» είναι ο τίτλος της χωροευαίσθητης ψηφιακής εφαρμογής μικτής πραγματικότητας που αξιοποιείται στο πλαίσιο του ομώνυμου εκπαιδευτικού προγράμματος του Κέντρου Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία Καστοριάς και εστιάζει σε θέματα διατήρησης και βιώσιμης διαχείρισης της πολιτισμικής κληρονομιάς. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αποτύπωση των μαθησιακών επιδιώξεων, των θεματικών κατευθύνσεων, των κριτηρίων σχεδιασμού και των τεχνικών χαρακτηριστικών της ψηφιακής εφαρμογής, καθώς και η παρουσίαση ενδεικτικών αποτελεσμάτων ποσοτικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε για την αξιολόγησή της στη διάρκεια του σχολικού έτους 2021-2022. Πρωτογενή δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω ερωτηματολογίων από 158 μαθητές/τριες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς, ενώ για την επεξεργασία τους αξιοποιήθηκαν μέθοδοι περιγραφικής στατιστικής. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η ψηφιακή εφαρμογή αξιολογείται θετικά από τους/τις μαθητές/τριες ως προς τη λειτουργικότητά της, την ευχρηστία, την καταλληλότητα της περιεχόμενης πληροφορίας, την ευχαρίστηση και τα κίνητρα που παρέχει στους χρήστες για συνεργασία και μελλοντική επανάχρησή της. Ανάλογες είναι και οι εκτιμήσεις των δημιουργών και των εκπαιδευτικών που αξιοποίησαν την εφαρμογή με τους/τις μαθητές/τριές τους, οι οποίοι επισημαίνουν, επίσης, την ουσιαστική συμβολή της στην ενίσχυση της ενεργής συμμετοχής των μαθητών/τριών κατά τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής δραστηριότητας, στην επίτευξη των γνωστικών στόχων και στην επικοινωνία θεμάτων βιώσιμης διαχείρισης της τοπικής πολιτισμικής κληρονομιάς. “Doltso: A Traditional District of Kastoria in the Passage of Time” is a location-based digital application of mixed reality that is used throughout the homonymous educational programme of the Environment and Sustainability Education Centre of Kastoria, which focuses on the preservation and sustainable management of cultural heritage. The present study aims to depict the learning objectives, the thematic directions, the design criteria and the technical features of the digital application, as well as to present indicative results of a quantitative research which was carried out for its evaluation during the school year 2021-2022. Primary data were collected through questionnaires from a sample of 158 secondary school students of Kastoria Regional Unit, while methods of descriptive statistics were used for data processing. According to the results of the research, the digital application is positively evaluated by students in terms of its functionality, ease of use, appropriateness of the information contained, the pleasure and motivation it provides to users for cooperation and future reuse. Similar are the assessments of the creators and the teachers that used the application along with their students, who also note its essential contribution to strengthening the active participation of students throughout the educational activity, to the achievement of learning objectives and to the communication of issues concerning the sustainable management of local cultural heritage.

{"references": ["Belli, G., Capano, F., Pascariello, \u039c.I. 2018, La citt\u00e0, il viaggio, il turismo: Percezione, produzione e trasformazione, Napoli: FedOA - Federico II University Press.", "Darling, J.K. 2004, Architecture of Greece, Westport: Greenwood Publishing Group.", "\u0394\u03b1\u03c3\u03ba\u03b1\u03bb\u03bf\u03b8\u03b1\u03bd\u03ac\u03c3\u03b7\u03c2, \u039d., \u039a\u03c9\u03c4\u03af\u03b4\u03b7\u03c2, \u0391. 1999, \u039d\u03b5\u03cc\u03c4\u03b5\u03c1\u03b7 \u03ba\u03b1\u03b9 \u03a3\u03cd\u03b3\u03c7\u03c1\u03bf\u03bd\u03b7 \u03a4\u03ad\u03c7\u03bd\u03b7, \u03c4\u03cc\u03bc. \u0393\u0384 \u03a0\u03ac\u03c4\u03c1\u03b1: \u0395\u0391\u03a0.", "Gill, J. 2011, Athens, Luton: Andrews UK Limited", "\u0397\u03bb\u03b9\u03cc\u03c0\u03bf\u03c5\u03bb\u03bf\u03c2, \u0394.\u0392. 2000, \u0395\u03bd \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1\u03b9\u03c2, \u03ba\u03ac\u03c0\u03bf\u03c4\u03b5, \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u0395\u03bb\u03bb\u03b7\u03bd\u03b9\u03ba\u03ac \u0393\u03c1\u03ac\u03bc\u03bc\u03b1\u03c4\u03b1 116.", "\u039a\u03b1\u03b9\u03c1\u03bf\u03c6\u03cd\u03bb\u03b1\u03c2, \u0393. 1990, \u0397 \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1 \u03ba\u03b1\u03b9 \u03bf\u03b9 \u0391\u03b8\u03b7\u03bd\u03b1\u03af\u03bf\u03b9, \u03c4\u03cc\u03bc. \u0391\u0384 \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u03a6\u03b9\u03bb\u03b9\u03c0\u03c0\u03cc\u03c4\u03b7\u03c2.", "Morris, A.E.J. 2013, History of Urban Form before the Industrial Revolution, London: Routledge.", "\u039c\u03c0\u03af\u03c1\u03b7\u03c2, \u039a. 1966, \u0391\u03b9 \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1\u03b9 \u03b1\u03c0\u03cc \u03c4\u03bf\u03c5 19\u03bf\u03c5 \u03b5\u03b9\u03c2 \u03c4\u03bf\u03bd 20\u03cc\u03bd \u03b1\u03b9\u03ce\u03bd\u03b1, \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u039c\u03ad\u03bb\u03b9\u03c3\u03c3\u03b1.", "Roubien, D. 2017, Creating Modern Athens: A Capital Between East and West, London: Routledge", "\u03a3\u03c5\u03bb\u03bb\u03bf\u03b3\u03b9\u03ba\u03cc \u03ad\u03c1\u03b3\u03bf 2005, \u0394\u03b9\u03b1\u03b4\u03c1\u03bf\u03bc\u03ae \u03c3\u03c4\u03b7\u03bd \u03b9\u03c3\u03c4\u03bf\u03c1\u03af\u03b1 \u03c4\u03b7\u03c2 \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1\u03c2 \u03b1\u03c0\u03cc \u03c4\u03b7\u03bd \u03b1\u03c1\u03c7\u03b1\u03b9\u03cc\u03c4\u03b7\u03c4\u03b1 \u03c3\u03c4\u03bf \u03c3\u03ae\u03bc\u03b5\u03c1\u03b1: \u0399\u03c3\u03c4\u03bf\u03c1\u03af\u03b1, \u03c0\u03bf\u03bb\u03b5\u03bf\u03b4\u03bf\u03bc\u03af\u03b1, \u03b1\u03c1\u03c7\u03b9\u03c4\u03b5\u03ba\u03c4\u03bf\u03bd\u03b9\u03ba\u03ae, \u03bc\u03bf\u03c5\u03c3\u03b5\u03af\u03b1, \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u0395\u03c1\u03b5\u03c5\u03bd\u03b7\u03c4\u03ad\u03c2, \u038a\u03b4\u03c1\u03c5\u03bc\u03b1 \u039c\u03b5\u03af\u03b6\u03bf\u03bd\u03bf\u03c2 \u0395\u03bb\u03bb\u03b7\u03bd\u03b9\u03c3\u03bc\u03bf\u03cd, \u039f\u03c1\u03b3\u03b1\u03bd\u03b9\u03c3\u03bc\u03cc\u03c2 \u03a4\u03bf\u03c5\u03c1\u03b9\u03c3\u03c4\u03b9\u03ba\u03ae\u03c2 \u03ba\u03b1\u03b9 \u039f\u03b9\u03ba\u03bf\u03bd\u03bf\u03bc\u03b9\u03ba\u03ae\u03c2 \u0391\u03bd\u03ac\u03c0\u03c4\u03c5\u03be\u03b7\u03c2 \u0391\u03b8\u03b7\u03bd\u03ce\u03bd", "Travlos, J. 1981, Athens after the Liberation: Planning the New City and Exploring the Old, Hesperia: The Journal of the American School of Classical Studies at Athens, 50, 391-407.", "Tsiambaos, K. 2014, An Identity Crisis of Architectural Critique, Architectural Histories, 2(1), p. Art. 6.", "\u03a6\u03b9\u03bb\u03b9\u03c0\u03c0\u03af\u03b4\u03b7\u03c2, \u0394. 2001, \u0399\u03c3\u03c4\u03bf\u03c1\u03af\u03b1 \u03c4\u03b7\u03c2 \u0395\u03bb\u03bb\u03b7\u03bd\u03b9\u03ba\u03ae\u03c2 \u0391\u03c1\u03c7\u03b9\u03c4\u03b5\u03ba\u03c4\u03bf\u03bd\u03b9\u03ba\u03ae\u03c2 \u03ba\u03b1\u03b9 \u03a0\u03bf\u03bb\u03b5\u03bf\u03b4\u03bf\u03bc\u03af\u03b1\u03c2, \u03a4\u03cc\u03bc. \u0394\u0384, \u03a0\u03ac\u03c4\u03c1\u03b1: \u0395\u0391\u03a0", "Zenfell, M.E. 1998, Insight Guides: Athens, London: Apa Productions.", "\u0391\u03bd\u03b4\u03c1\u03b9\u03ba\u03bf\u03c0\u03bf\u03cd\u03bb\u03bf\u03c5, \u0395. 2008, \u0391\u03c1\u03c7\u03b9\u03c4\u03b5\u03ba\u03c4\u03bf\u03bd\u03b9\u03ba\u03ae \u03bc\u03b5 \u03ba\u03ad\u03bd\u03c4\u03c1\u03bf \u03c4\u03bf\u03bd \u03ac\u03bd\u03b8\u03c1\u03c9\u03c0\u03bf, \u039c\u03b1\u03ba\u03b5\u03b4\u03bf\u03bd\u03af\u03b1", "\u0392\u03ac\u03ba\u03b1\u03c2, \u03a0. 1931, \u039f \u0391\u03c1\u03c7\u03b9\u03c4\u03ad\u03ba\u03c4\u03c9\u03bd \u03a4\u03bf\u03c5 \u03a3\u03c7\u03b5\u03b4\u03af\u03bf\u03c5 \u03a4\u03c9\u03bd \u0391\u03b8\u03b7\u03bd\u03ce\u03bd \u03a3\u03c4\u03b1\u03bc\u03ac\u03c4\u03b9\u03bf\u03c2 \u039a\u03bb\u03b5\u03ac\u03bd\u03b8\u03b7\u03c2 (1802-1862), \u03c3\u03c4\u03bf \u0397\u03bc\u03b5\u03c1\u03bf\u03bb\u03cc\u03b3\u03b9\u03bf\u03bd \u03c4\u03b7\u03c2 \u039c\u03b5\u03b3\u03ac\u03bb\u03b7\u03c2 \u0395\u03bb\u03bb\u03ac\u03b4\u03bf\u03c2, (77-90), \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u03a3\u03b9\u03b4\u03ad\u03c1\u03b7\u03c2", "\u0393\u03b9\u03ac\u03bd\u03bd\u03bf\u03c5, \u0395. 2009, \u0397 \u03a0\u03bb\u03b1\u03c4\u03b5\u03af\u03b1 \u039f\u03bc\u03bf\u03bd\u03bf\u03af\u03b1\u03c2 \u03c3\u03c4\u03bf \u0395\u03c0\u03af\u03ba\u03b5\u03bd\u03c4\u03c1\u03bf \u03c4\u03bf\u03c5 \u03a3\u03c7\u03b5\u03b4\u03b9\u03b1\u03c3\u03bc\u03bf\u03cd \u03c4\u03c9\u03bd \u0394\u03b7\u03bc\u03bf\u03c3\u03af\u03c9\u03bd \u03a7\u03ce\u03c1\u03c9\u03bd \u03c4\u03b7\u03c2 \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1\u03c2 [\u0394\u03b9\u03c0\u03bb\u03c9\u03bc\u03b1\u03c4\u03b9\u03ba\u03ae \u0395\u03c1\u03b3\u03b1\u03c3\u03af\u03b1]. \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u0394\u03a0\u039c\u03a3 \u03a0\u03bf\u03bb\u03b5\u03bf\u03b4\u03bf\u03bc\u03af\u03b1 \u03a7\u03c9\u03c1\u03bf\u03c4\u03b1\u03be\u03af\u03b1 - \u03a0\u03c1\u03bf\u03c3\u03b5\u03b3\u03b3\u03af\u03c3\u03b5\u03b9\u03c2 \u03c4\u03bf\u03c5 \u03c3\u03c7\u03b5\u03b4\u03b9\u03b1\u03c3\u03bc\u03bf\u03cd \u03c3\u03c4\u03b7\u03bd \u0395\u03bb\u03bb\u03ac\u03b4\u03b1, \u0395\u03b8\u03bd\u03b9\u03ba\u03cc \u039c\u03b5\u03c4\u03c3\u03cc\u03b2\u03b9\u03bf \u03a0\u03bf\u03bb\u03c5\u03c4\u03b5\u03c7\u03bd\u03b5\u03af\u03bf", "\u039a\u03b1\u03c3\u03b9\u03bc\u03ac\u03c4\u03b7, \u039c. (\u03b5\u03c0\u03b9\u03bc.) 2010, \u0395\u03c1\u03bd\u03ad\u03c3\u03c4\u03bf\u03c2 \u03a4\u03c3\u03af\u03bb\u03bb\u03b5\u03c1 (1837-1923), \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u0395\u03b8\u03bd\u03b9\u03ba\u03ae \u03a0\u03b9\u03bd\u03b1\u03ba\u03bf\u03b8\u03ae\u03ba\u03b7 \u2013 \u039c\u03bf\u03c5\u03c3\u03b5\u03af\u03bf \u0391\u03bb\u03b5\u03be\u03ac\u03bd\u03b4\u03c1\u03bf\u03c5 \u03a3\u03bf\u03cd\u03c4\u03c3\u03bf\u03c5", "\u039c\u03b5\u03bb\u03b1\u03bc\u03c0\u03b9\u03b1\u03bd\u03ac\u03ba\u03b7, \u0395\u03c5\u03b3\u03b5\u03bd\u03af\u03b1, 2006, \u039f\u03b9 \u03c0\u03bb\u03b1\u03c4\u03b5\u03af\u03b5\u03c2 \u03c4\u03b7\u03c2 \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1\u03c2: 1834-1945: \u0394\u03b9\u03b1\u03b4\u03b9\u03ba\u03b1\u03c3\u03af\u03b1 \u03b4\u03b9\u03b1\u03bc\u03cc\u03c1\u03c6\u03c9\u03c3\u03b7\u03c2, \u03bb\u03b5\u03b9\u03c4\u03bf\u03c5\u03c1\u03b3\u03af\u03b1, \u03c0\u03bf\u03bb\u03b5\u03bf\u03b4\u03bf\u03bc\u03b9\u03ba\u03ae \u03c3\u03b7\u03bc\u03b1\u03c3\u03af\u03b1 [\u0394\u03b9\u03b4\u03b1\u03ba\u03c4\u03bf\u03c1\u03b9\u03ba\u03ae \u0394\u03b9\u03b1\u03c4\u03c1\u03b9\u03b2\u03ae]. \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u0395\u03b8\u03bd\u03b9\u03ba\u03cc \u039c\u03b5\u03c4\u03c3\u03cc\u03b2\u03b9\u03bf \u03a0\u03bf\u03bb\u03c5\u03c4\u03b5\u03c7\u03bd\u03b5\u03af\u03bf", "\u039c\u03bf\u03bd\u03b9\u03bf\u03cd\u03b4\u03b7-\u0393\u03b1\u03b2\u03b1\u03bb\u03ac, \u0398. 2015, \u0397 \u03b5\u03bb\u03bb\u03b7\u03bd\u03b9\u03ba\u03ae \u03c0\u03cc\u03bb\u03b7 \u03b1\u03c0\u03cc \u03c4\u03bf\u03bd \u0399\u03c0\u03c0\u03cc\u03b4\u03b1\u03bc\u03bf \u03c3\u03c4\u03bf\u03bd \u039a\u03bb\u03b5\u03ac\u03bd\u03b8\u03b7. [\u03b7\u03bb\u03b5\u03ba\u03c4\u03c1. \u03b2\u03b9\u03b2\u03bb.] \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u03a3\u03cd\u03bd\u03b4\u03b5\u03c3\u03bc\u03bf\u03c2 \u0395\u03bb\u03bb\u03b7\u03bd\u03b9\u03ba\u03ce\u03bd \u0391\u03ba\u03b1\u03b4\u03b7\u03bc\u03b1\u03ca\u03ba\u03ce\u03bd \u0392\u03b9\u03b2\u03bb\u03b9\u03bf\u03b8\u03b7\u03ba\u03ce\u03bd", "\u03a0\u03b5\u03c4\u03c1\u03af\u03b4\u03bf\u03c5, \u0392., \u0396\u03b9\u03c1\u03ce, \u038c. 2015. \u03a4\u03ad\u03c7\u03bd\u03b5\u03c2 \u03ba\u03b1\u03b9 \u03b1\u03c1\u03c7\u03b9\u03c4\u03b5\u03ba\u03c4\u03bf\u03bd\u03b9\u03ba\u03ae \u03b1\u03c0\u03cc \u03c4\u03b7\u03bd \u03b1\u03bd\u03b1\u03b3\u03ad\u03bd\u03bd\u03b7\u03c3\u03b7 \u03ad\u03c9\u03c2 \u03c4\u03bf\u03bd 21\u03bf \u03b1\u03b9\u03ce\u03bd\u03b1. [\u03b7\u03bb\u03b5\u03ba\u03c4\u03c1. \u03b2\u03b9\u03b2\u03bb.] \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1: \u03a3\u03cd\u03bd\u03b4\u03b5\u03c3\u03bc\u03bf\u03c2 \u0395\u03bb\u03bb\u03b7\u03bd\u03b9\u03ba\u03ce\u03bd \u0391\u03ba\u03b1\u03b4\u03b7\u03bc\u03b1\u03ca\u03ba\u03ce\u03bd \u0392\u03b9\u03b2\u03bb\u03b9\u03bf\u03b8\u03b7\u03ba\u03ce\u03bd", "\u03a1\u03b1\u03c6\u03c4\u03bf\u03c0\u03bf\u03cd\u03bb\u03bf\u03c5, \u03a7., \u0398\u03b5\u03bf\u03c6\u03ac\u03bd\u03b7, \u03a7. 2014, \u03a4\u03bf\u03c0\u03bf\u03b3\u03c1\u03b1\u03c6\u03af\u03b1 \u03c4\u03c9\u03bd \u03c3\u03c5\u03b3\u03ba\u03c1\u03bf\u03cd\u03c3\u03b5\u03c9\u03bd \u03c3\u03c4\u03bf \u03ba\u03ad\u03bd\u03c4\u03c1\u03bf \u03c4\u03b7\u03c2 \u0391\u03b8\u03ae\u03bd\u03b1\u03c2 \u03ba\u03b1\u03c4\u03ac \u03c4\u03b7 \u03bc\u03b5\u03c4\u03b1\u03c0\u03bf\u03bb\u03af\u03c4\u03b5\u03c5\u03c3\u03b7, [\u0395\u03c1\u03b5\u03c5\u03bd\u03b7\u03c4\u03b9\u03ba\u03ae \u03b5\u03c1\u03b3\u03b1\u03c3\u03af\u03b1] \u03a0\u03b1\u03bd\u03b5\u03c0\u03b9\u03c3\u03c4\u03ae\u03bc\u03b9\u03bf \u03a0\u03b1\u03c4\u03c1\u03ce\u03bd: \u03a4\u03bc\u03ae\u03bc\u03b1 \u0391\u03c1\u03c7\u03b9\u03c4\u03b5\u03ba\u03c4\u03cc\u03bd\u03c9\u03bd"]} Since the proclamation of Athens as the capital of Athens and the first spatial plans of Kleanthis-Schaubert and even Klenze, Omonia Square has been an important place of cultural, social and economic meeting. Throughout its history, the square has become the subject of constant redesigns that changed it -even its name- sometimes upgrading and sometimes degrading it aesthetically. Omonia Square has been associated with the work of the sculptures of the Muses, with the work of important contemporary sculptures, such as Zongolopoulos and Varotsos, but also important buildings that cover from a historical and aesthetic point of view a wide range of the architectural movement and sculpture in public space. Omonoia Square: Place of multiple meetings

The general purpose of this article is to provide a sufficient analysis regarding to the educational film “ΤοΑιγαίοστιςφλόγες” (Aegean on fire). Through the observation of the fundamental elements of the film and the methods applied for its creation, the overall value of this film for the interdisciplinary teaching of history is evaluated.In this particular film there will be a historic retrospection regarding the most famous and important naval battles that happened in the Aegean sea. Starting from the ancient times we have a reference for the battles of Artemisio and Salamina at 480 B.C. Additionally there is a description for the naval conflicts of Mykali at 479 B.C. and Arginousses as well as the Aigos Rivers. Going through the period of the Byzantine empire, there is a reference of the battles of the Corinthian Bay and of the Handakas of Crete. During the age of the Ottoman Rule, the battle for Andros was worth mentioning while the battle of Gerondas and many others from the Greek revolution have also been showcased.Lastly, in the Balkan Wars era, three are the most significant events of naval combat. The first one was the submersion of the warship Fetich Boulen on 18 October 1912, then we have the story of the Averofwarship and the third milestone is the naval battle for Limnos. Moreover there is a reference for the significant achievements of the Katsonis and Papanikolis submarines as well as the torpedo-destroyers Andrias and Queen Olga during the second World War. Γενικό στόχο του παρόντος άρθρου αποτελεί η ανάλυση της ταινίας “Το Αιγαίο στις φλόγες”. Μέσα από την ανάλυση των δομικών στοιχείων της ταινίας και τον μεθόδων που ακολουθήθηκαν για την δημιουργία της, κρίνεται η προστιθέμενη αξία αυτού του οπτικοακουστικού έργου στην διαθεματική διδασκαλία της Ιστορίας. Στη συγκεκριμένη ταινία θα γίνει μια ιστορική αναδρομή με τις μεγαλύτερες και ηρωικότερες ναυμαχίες που έλαβαν χώρα στο Αιγαίο πέλαγος. Ξεκινώντας λοιπόναπό την αρχαιότητα γίνεται αναφορά στις ναυμαχίες του Αρτεμισίου και της Σαλαμίνας το 480 π.Χ. Ακόμα περιγράφονται οι ναυμαχίες της Μυκάλης το 479 π.Χ. και των Αργινουσών και των Αιγός ποταμών. Περνώντας ύστερα στην περίοδο της βυζαντινής αυτοκρατορίας γίνεται αναφορά στις ναυμαχίες του Κορινθιακού κόλπου, του Χάνδακα της Κρήτης. Την περίοδο της τουρκοκρατίας ξεχώρισε η ναυμαχία της Άνδρου ενώ την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης ξεχωρίζει η ναυμαχία του Γέροντα καθώς και πολλές άλλες. Στους Βαλκανικούς Πολέμους τρία είναι τα σημαντικά γεγονότα στους θαλάσσιους πολέμους. Το πρώτο είναι η καταβύθιση του θωρηκτού Φετίχ Μπουλέντ στις 18 Οκτωβρίου του 1912 το δεύτερο με το θωρηκτό Αβέρωφ Παύλος Κουντουριώτης στα Στενά και το τρίτο είναι η Ναυμαχία της Λήμνου. Τέλος αναφέρεται η αξιόλογη δράση των υποβρυχίων Κατσώνης, Παπανικολής και τα αντιτορπιλικά Αδρίας και βασίλισσα Όλγα την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.