• Digital Humanities and Cultural Heritage
• Other research productsclose
• 2014-2023close
• Digital Humanities and Cultural Heritage close

2019: tuft med beliggenhet i noe hellende terreng. Den er sterkt tilgrodd, synlig i nord med en høyde på ca 30 cm. usynlig i sør Det er tatt et prøvestikk sentralt i tufta. Kull fra prøvestikk datert til 361 - 177 cal BC (Førromersk jernalder) 2020: Tufta er rektangulær, ca. 6x5 meter og bygd opp av tørrmurt stein. Fra nordsiden er muren ca. 30 cm høy og muren er noe oppbygd i forhold til helningen av bakken i nord, men går i ett med helningen i sør. Steinen er kvadratiske med noe avrundede hjørner. Den nordlige og østlige vegger har meget rette linjer. Muren er ikke synlig i overflaten i sør og vest, og sondering med jordborret i de flatene som muren skulle ha vært, fant man intet sammenhengende steinlag. Prøvestikket fra 2019 inne i tufta ble ikke gjenfunnet. Sjakt 3 ble gravd i fra den nordlige muren og inn mot sentrum av tufta. Det var fem tydelige lag i profilen av sjakta, hvor det øverste var torvlaget og de to nederste var den sterile undergrunnen. I rapporten fra 2019 er prøven tatt ifra en 5 cm tykt kullholdig lag rett under torva. I profilen til sjakt 3 er dette laget gjenfunnet og tolkes som lag 2. Dette laget ligger delvis over muren og kan være tilført på et senere tidspunkt. Det er ikke påvist et steingolv i tufta og man kan tolke det som om man har tatt masser fra en annen plass for å bygge opp et kompakt jordgulvet i tufta. Hvis disse massene inneholdt brente rester fra trærne som stod på jordet, kan dette forklare dateringen. Under dette laget igjen, nærmest muren, er det et gråere kullspettet sandlag som er tilsvarende det som man finner imellom steinene i muren. En kullprøve ble tatt i fra profilen fra lage 3 og resultatet på prøven ble også før-romers jernalder (375-203 cal BC). Dette er samme periode som de andre prøvene, men prøven kan også i dette tilfelle kun datere tilført masser i forbindelse med konstruksjonen av tuften.

ADC ArcheoProjecten heeft in november 2012 en januari 2013 een bureauonderzoek uitgevoerd voor de locatie Willem de Zwijgerstraat 38/Burgermeester Van Houtstraat te Budel (gemeente Cranendonck). Aanleiding was de bouw van drie woningen. De onderzoekslocatie bevindt zich op de flank van een dekzandrug. Dergelijke locaties werden in het verleden veelal uitgekozen voor bewoning. Mogelijk is in het plangebied nog een restant van een oud plaggendek aanwezig. Indien een plaggendek aanwezig is, kunnen in het plangebied archeologische resten voorkomen uit het Laat Paleolithicum tot en met de Vroege Middeleeuwen. Organische resten (zoals bot, hout, leder en textiel) zijn door de relatief droge en zure bodemomstandigheden slecht geconserveerd. In de top van het plaggendek kunnen archeologische waarden uit de Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd voorkomen. Op basis van oude kaarten kunnen sporen van bebouwing verwacht worden. De beperkte beschikbare gegevens laten niet toe de omvang van de verwachte resten nader te specificeren. Aangezien in het oostelijk deel van het plangebied rondom de huidige bebouwing een sanering heeft plaatsgevonden waarbij de bodem is afgegraven tot een diepte van 0,5 tot en met 1,9 m -mv, zullen hier geen ondiepe archeologische sporen meer aanwezig zijn. ADC ArcheoProjecten adviseert om een Inventariserend veldonderzoek uit te voeren door middel van een verkennend booronderzoek, teneinde de op basis van het bureauonderzoek opgestelde gespecificeerde verwachting aan te vullen en te toetsen. Zo mogelijk dient het booronderzoek plaats te vinden nadat de bebouwing is gesloopt, zodat ook hier een boring gezet kan worden.

Usikkert skålgropfelt. 2019: 1 mulig skålgrop SV på et bergskjær på SØ-re del av en stor, skogkledd åkerholme. Det er flere ansamlinger med små og større rydningsstein rundt berget. Gropa ligger på den øvre, flatere delen av en V-vendt flate, tilknyttet en bergrygg. Gropa har en jevn og fin form i NV-re halvdel, men er ujevn og ru i SØ. Dette stammer trolig fra forvitring, men gjør at gropa ikke kan defineres sikkert som en skålgrop.

fragment av brynestein, Eidsborg? Ende av antatt knokkelformet bryne. lengde ca. 5 cm

Kullgrop registrert ved bruk av LIDAR

Vuonna 2006 valmistuneessa Kampin keskuksessa yhdistyvät kaupallinen tila, joukkoliikenteen terminaalit, toimistorakennukset ja asunnot. Rakennus on osa suuren ihmisjoukon arkea. Tutkimus tarjoaa yhtenäisen esityksen Kampin keskuksen korttelien rakennus- ja suunnitteluhistoriasta 1800-luvulta nykypäivään, ja suhteuttaa Kampin kehitystä kasvavan Helsingin urbaaneihin ilmiöihin. Historiallista taustaa vasten analysoidaan Kampin keskuksen kaupunkitilaa. Keskeisenä aineistona tutkimuksessa ovat valmiista rakennuksesta tehdyt havainnot, alueelle tehdyt asemakaavat, suunnitelmaluonnokset ja kilpailuasiakirjat. Näiden ohella käytetään tutkimuskirjallisuutta etenkin alueen historiasta. Kaupunkitilan analyysi ammentaa arkkitehtuurintutkimuksen suuntauksesta, joka painottaa tilan moniaistista kokemista, tilaa todellistavia käytäntöjä ja tilassa vaikuttavia valtasuhteita. Tutkimuksessa eritellään fenomenologisen käsitteistön avulla, mitä merkityksiä Kampin kauppakeskuksen tilaan tuo näköärsykkeiden korostettu asema. Vallan kysymyksiä pohditaan kaupunkitutkimuksen viitekehyksessä tarkastelemalla maan ja kiinteistöjen omistussuhteita sekä alueen väestöä. Kampin kentällä 1830-luvusta lähtien sijainnut sotilaskasarmi viivästytti kivikaupungin leviämistä alueelle. Korttelit muuttuivat 1930-luvulla linja-autoasemaksi, ja loppuvuosisadan ajan tehtiin pääasiallisesti toteutumattomia suunnitelmia alueen rakentamiseksi. Vasta 1990-luvun lopussa suunnittelutyö tuotti hedelmää. Vuonna 2006 valmistunut Kampin keskus ja alueen kaavoitus valmistuivat yksityisen rakennuttajan ja kaupungin yhteistyön tuloksena. Uudenlainen suunnitteluprosessi herätti kritiikkiä. Kokemuksellisesta näkökulmasta kauppakeskuksen tilassa vallitsee jännite sirpaleisten aistiärsykkeiden ja pitkien, suorien käytävien välillä. Siellä näkyvät myös kaupallisten tilojen historian keskeiset ilmiöt. Kaupallisuus määrittää niin arkkitehtuuria kuin tilan käyttäjiin suhtautumistakin. Kahdessasadassa vuodessa alue on muuttunut jättömaasta arvokkaaksi osaksi ydinkeskustaa. Samalla ylemmän sosiaaliluokan väestö on syrjäyttänyt vähävaraiset asukkaat. Kaupungin ja yksityisen rakennuttajan yhteistyö Kampin keskuksen hankkeessa oli kaupunkisuunnittelun toimintatapojen muutoksen ensi askelia Suomessa. Yksityinen raha vaikutti siihen, että suunnitelmat tällä kertaa toteutuivat. Rahan vaikutus ei ole kuitenkaan päättynyt, sillä Kamppiin syntyi kaupunkitila, joka on kiinteistösijoittamisen pelinappula ja kehittyy keskiluokan kulutustarpeiden ehdoilla. Hankeprosessin ohella Kampin keskuksen kortteleissa poikkeuksellista on se, miten keskustassa säilyi niin pitkään tehottomasti rakennettu alue. Sen sijaan tyypillistä kaupungin kasvua Kampin keskuksen kortteleissa edustaa alueen vähittäinen keskiluokkaistuminen ja kiihtyvä maan hyödyntämisen tehostuminen. Kampin keskuksen korttelit ovat olleet välitilassa sekä paikallisesti että ajallisesti: Se on sijainnut keskustan ja esikaupungin välissä ja toiminut 1800-luvulta saakka porttina Espooseen. Yhtä pitkään alue on ollut erilaisissa väliaikaiskäytöissä Kampin keskuksen valmistumiseen saakka. Edelleen alue rakentuu ja muovaantuu. Käyttäjät ja omistajat suorittavat haltuun ottoja. Lasiseinillä jaoteltu sisätila voi helposti muuttaa muotoaan. Näyteikkunat, mainokset ja näytöt luovat rakennuksen nahkaa.

Inleiding In opdracht van Weller heeft RAAP in januari 2019 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied De Egge te Brunssum in de gemeente Brunssum. Het onderzoek vond plaats in het kader van een omgevingsvergunning. Landschap Volgens de geomorfologische kaart ligt het plangebied grotendeels op een ongeveer Noord -Zuid gericht terrasrest-plateau; het westelijke deel ligt op een lösswand. Vanwege de ligging in de bebouwde kom is het plangebied op de bodemkaart niet gekarteerd. Vanwege de hoge ligging van het plangebied, worden er leembrikgronden verwacht, dat wil zeggen lössbodems zoals die elders in de hogere delen van het landschap bij Brunssum voorkomen. Archeologie & historie In het plangebied zijn geen archeologische vindplaatsen bekend. In het algemeen, blijkt dat er relatief weinig vindplaatsen aanwezig zijn in de directe omgeving van het plangebied, en dat het daarbij vooral gaat om bewoning uit de periode Late Middeleeuwen-Nieuwe tijd. De landweer ten oosten van het plangebied duidt ook op verdediging. Het plangebied is een voormalige mijnkolonie De Egge uit de periode 1910 en 1930. Op het minuutplan uit 1832 is te zien dat plangebied is verdeeld in een groot aantal zeer smalle landbouwpercelen. Pas op de historische kaart van 1924 verschijnt er bebouwing in het plangebied: de mijnkolonie. Vanaf ca. 1950 raakt de omgeving bebouwd. De landbouw en latere bebouwing zullen waarschijnlijk hebben geresulteerd in verstoring van archeologische resten, maar in welke mate is onbekend. Voor het grootste oostelijke deel van het plangebied geldt er een hoge archeologische verwachting; voor het smalle westelijke deel geldt er een middelhoge verwachting. Advies Archeologische resten kunnen in principe direct onder het maaiveld en/of de bouwvoor voorkomen. Volgens het gemeentelijk beleid zijn ingrepen tot een diepte van 40 cm toegestaan; diepere ingrepen kunnen resulteren in de aantasting van eventuele resten en zijn onderzoeksplichtig. Voor wat betreft geplande bodemingrepen wordt verwacht dat de bodem onder de huizen als gevolg van funderingen, kelders en kabels/leidingen de bodem dusdanig is verstoord dat archeologische resten niet of nauwelijks nog zijn bewaard. Buiten bebouwing (vooral in tuinen) kunnen resten nog wel goed zijn bewaard. Deze resten dienen dan wel in een aaneengesloten vlak van voldoende grootte (voorstel: 250 m²) voor te komen om voldoende informatief te zijn over het verleden. Op basis hiervan wordt het volgende aanbevolen: • Ingrepen binnen de huizen zijn niet onderzoeksplichtig. • Ingrepen buiten de huizen dienen zoveel mogelijk te worden vermeden. • Ingrepen buiten de huizen zijn onderzoeksplichtig indien deze een aaneengesloten oppervlak van 250 m² overschrijden en dieper zijn dan 40 cm. • Voorafgaand aan de hierboven bedoelde geplande onderzoeksplichtige ingrepen dient er een verkennend booronderzoek plaats te vinden met als doel de bodemopbouw en daarmee de kans op archeologische resten te bepalen.

Rund struktur. Diameter ca. 12 m. Svak forhøyning i midten. Tydelig grøft rundt strukturen. Det ble funnet trekull rett under torven inne i strukturen,. Kullmile.

Plass der en ung jente ble funnet død. I følge informanten Tore Nymo omkom den ene datteren til Kari Nilsdatter da hun skulle ned til Osbakk for å hente hjelp en vinterdag i 1860-årene. Moren og søsteren omkom i helleren der de bodde. Den eksakte plassen der hun ble funnet vet man ikke sikkert i dag. Den gamle riksveien fra Ramskjel og ned til Osbakk gikk over ei stor slette der og ned den bratte bakken, derav navnet Brattnøva. Selve sletta ble kalt dansarsletta, da det under andre verdenskrig ble arrangert illegale dansesammenkomster der.