• Digital Humanities and Cultural Heritage
• Closed Access close
• CY close
• English close

Includes bibliography (p. 101-126). Number of sources in the bibliography: 273 Thesis (Ph. D.) -- University of Cyprus, Faculty of Letters, Department of History and Archaeology, 2016. The University of Cyprus Library holds the printed form of the thesis. Αριθμός μνημείων στην Κύπρο είναι πολύ γνωστός για τα υπέροχα μωσαϊκά τους δάπεδα, όπως αυτά που βρίσκονται στον αρχαιολογικό χώρο της Νέας Πάφου, τα οποία είναι καταγεγραμμένα ανάμεσα στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Τα πιο φημισ μένα δάπεδα χρονολογούνται σ την Ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο (1ος - 3ος αιώνας μ.Χ.), ωστόσο έχουν βρεθεί στο νησί ψηφιδωτά που χρονολογούνται στην Ελληνιστική (τέλη του 4ου – 1ος αιώνας π.Χ.) όπως και στην πρώιμη Βυζαντινή περίοδο (4ος - 7ος αιώνμας μ.Χ.). Βασιλικές στην Κύπρο που χρονολογούνται στην πρώιμη Χρισ τιανική περίοδο, όπως συμβαίνει και σε άλλες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, είναι συνήθως περίτεχνα διακοσμημένες με πολύτιμα επιδαπέδια και εντοίχια ψηφιδωτά. Ωστόσο, λόγω κυρίως του γεγονότος ότι πολύ λίγα παραδείγματα εντοίχιων ψηφιδωτών διατηρούνται σε καλή κατάσταση, αυτά έχουν προσελκύσει μέχρι προσφάτως λιγότερο ενδιαφέρον σε σύγκριση με τα αντίστοιχα επιδαπέδια ψηφιδωτά. Μάλιστα, με εξαίρεση μερικά καλύ διατηρημένα παραδείγματα (όπως αυτό στην αψίδα της Παναγίας Αγγελόκτισ της σ το Κίτι), αυτό που συνήθως διατηρείται από τα εντοίχια ψηφιδωτά είναι σκόρπιες ψηφίδες ή αποκολλημένα σπαράγματα, τα οποία δεν έχουν μελετηθεί μετά την ανασκαφή τους. Το περιορισμένο ενδιαφέρον στην μελέτη των εντοίχιων ψηφιδωτών της πρώιμης Χριστιανικής περιόδου στην Κύπρο έχει ως αποτέλεσμα την περιορισμένη κατανόηση της τεχνολογίας παραγωγής τους. Ωστόσο, αυτά τα σ παράγματα και οι αποκολλημένες ψηφίδες μπορούν να μελετηθούν και να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την διαδικασία κατασκευής των ψηφιδωτών, όπως και την προέλευση των πρώτων υλών με τις οποιές είναι φτιαγμένα. Η πρόσφατη ανάπτυξη στον τομέα των αναλυτικών τεχνικών επιτρέπει στους επιστήμονες την καλύτερη ταυτοποίηση των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή της εντοίχιας ψηφιδωτής διακόσμησης, και απαιτεί ελάχιστη ποσότητα δείγματος. Αυτή είναι η πρώτη φορά που εκπονείται μια ολοκληρωμένη τεχνολογική μελέτη των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή αυτών των εντοίχιων ψηφιδωτών. Πέντε αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία είχαν επιλεγεί για αυτή τη μελέτη: η παραθαλάσσια βασιλική του Κουρίου, η βασιλική στην Ακρόπολη της Αμαθούντας, οι βασιλικές της Πόλης της Χρυσοχούς, η βασιλική των ‘Αγίων Πέντε’ στη Γεροσκήπου και οι βασιλικές της Κόπετρας στην Καλαβασό. Τόσο οι γυάλινες ψηφίδες όσο και τα στρώματα προπαρασκευής (επιχρίσματα) έχουν μελετηθεί με ένα εύρος αναλυτικών τεχνικών. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι είναι πιθανόν τοπικής προέλευσης. Για τις γυάλινες ψηφίδες έδειξαν ότι είναι χαρακτηρίστικά παραδείγματα της πρώιμης Βυζαντινής περιόδου, τόσο ως προς τη σύσταση του γυαλιού, όσο και ως προς την τεχνολογία επίτευξης της αδιαφάνειας. ́Εδειξαν επίσης ότι είναι κατασκευασμένες από υλικά σύγχρονα με τα μνημεία, χωρίς τη χρήση ανακυκλωμένων υλικών. Τέλος, διαφορές στη σύσταση του κυρίως σώματος του γυαλιού που σχετίζονται με το χρώμα των ψηφίδων υποδηλώνουν την ύπαρξη δευτερογενών εργαστηρίων, που σχετίζονται με την παραγωγή ψηφίδων συγκεκριμένων χρωμάτων, κάτι που έχει προταθεί και από άλλους μελετητές. A number of monuments in Cyprus are well known for their magnificent floor mosaics such as the ones at the site of Nea Paphos which are listed among the UNESCO World Heritage Sites. The most famous pavements date to the Roman Imperial period (2nd and 3rd centuries AD) but mosaics from the Hellenistic (late 4th - 1st centuries BC) to the early Byzantine (5th - 7th centuries AD) periods have been found on the island. Early Christian churches in Cyprus, as in other parts of the eastern Mediterranean, used to be elaborately decorated with such costly floor pavements and wall mosaics. However, due probably to the fact that fewer examples of wall mosaics have survived in a good state of preservation, in comparison to the floor mosaics, they have received until recently less attention than their floor counterparts. Indeed, with the exception of a few examples (such as the one in the apse of Panagia Angeloktistos at Kiti), most of what remains is mainly in the form of loose tesserae and detached fragments left unstudied after their excavation. The relative neglect of the Early Christian wall mosaics in Cyprus has resulted in our limited understanding of the technology of their production. Nevertheless, these fragments and detached tesserae can be studied to provide information about the making process and the origin of the raw materials. Recent developments in the field of analytical techniques allow scientists to better characterise the materials used for making such wall decoration with minimum sampling. For the first time, a holistic technological study of the materials used for the production of these wall mosaics was initiated. Five sites were chosen for this study: the seaside basilica of Kourion, the basilica on the acropolis of Amathous, the basilicas of Polis tis Chrysochous, the basilica of Yeroskipou Ayioi Pente, and the basilicas of Kalavasos Kopetra. Both the glass tesserae and the plasters of the preparatory layers (plaster) were studied by a range of complementary analytical techniques. Plaster was found to be probably of local origin. Glass tesserae were found to be typical of the early Byzantine period, both for the bulk glass composition, and for the opacifying technology, and to be made from materials contemporaneous with the sites, without using any recycled material. Finally, differences of bulk glass composition correlated with the colour of the tesserae hint for the existence of colour-specific secondary workshops, as was hypothesised by other studies.

Περιέχει το πλήρες κείμενο. The circulation of books was the motor of classical civilization. However, books were both expensive and rare, and so libraries - private and public, royal and civic - played key roles in articulating intellectual life. This collection, written by an international team of scholars, presents a fundamental reassessment of how ancient libraries came into being, how they were organized and how they were used. Drawing on papyrology and archaeology, and on accounts written by those who read and wrote in them, it presents new research on reading cultures, on book collecting and on the origins of monumental library buildings. Many of the traditional stories told about ancient libraries are challenged. Few were really enormous, none were designed as research centres, and occasional conflagrations do not explain the loss of most ancient texts. But the central place of libraries in Greco-Roman culture emerges more clearly than ever.

The task of compiling the History of the EOKA liberation struggle is rendered difficult by manifold events, both political and military, interwoven over a four-year period (1955-1959). A large number of persons with varying degrees of contribution each were involved in these events. For this reason not everything can be recorded in a book addressed to the reading public at large. The reference to the individual contribution of EOKA members is, therefore, to a very large extent limited. To have attempted the opposite would have required many years of research, covering many more hundreds of pages. This book presents the main events, without reference to the names of those who participated in them, except in those cases where this was deemed necessary. The books by EOKA leader General George Grivas - Dighenis, "Memoirs of the EOKA Struggle 1955 - 1959" and "The Chronicle of the EOKA Struggle 1955-1959" provide all the relevant information in more detail. The Council for the Historical Memory of the EOKA Struggle 1955 - 1959" and many authors have published quite a few works, covering more particular aspects of the liberation struggle and the lives of EOKA heroes. This book records the development of events during the Struggle and offers a general view, without detailed descriptions. To what degree this aim has been achieved it is up to the reader to judge.

Περιέχει το πλήρες κείμενο