• Digital Humanities and Cultural Heritage

Statues, monuments, ceramics, metal alloys, etc., constituting the main part of the cultural heritage, are all characterized by their three dimensional shape, whereas for paintings the supports, preparatory grounds, paint layers and varnishes can be considered as having two dimensional structures. The complexity of a painting, however, is better expressed by its third dimension. The real essence of a work, in fact, lies in its paint layers and in the optical effects produced by their overlapping. That is the reason why scientific studies on paintings are usually more complex than those regarding other kinds of objects. Even though they have different importance, a painting’s structural elements are all essential for its existence, expressiveness and long term stability. There are no paintings without a support, but there might be paintings without a preparatory ground, even though, in this case, an essential element is missing. The presence of paint layers is certainly a conditio sine qua non for its existence, but the way they were executed in the past, either by the application of a single or multiple paint layers, is equally important. It is quite common to find the presence of varnish finishes on paintings but, again, that is not always the case: sometimes they were applied to function as mere protective layers. This book makes specific reference to canvas and panel paintings. It leaves mural paintings aside, because even though they represent the other great part of polychrome surfaces, yet they go beyond the scope of this book. On the other hand, polychrome wooden statues are included, thanks to their material constitution’s affinity with paintings on movable support.

This photograph shows a oil painting titled, Big Duck, by Leo Revi in 1995.

Fransızca bir terim olan `peinture`, yağlıboya resim ve boya maddesi anlamında resim sanatçıları tarafından üretilen eserlerde kullanılmıştır. Boya maddesi bu açıdan bakıldığında sanat eserinin temel taşlarından biri olmuştur. Aynı zamanda boya maddesi dokusu, rengi, lekesi, ritmi, armonisi, çizgisel ya da gölgesel ahenkler doğrultusunda kompozisyonlar oluşturmuştur.Bu araştırmanın amacı, her çağda, her kültürde evrensel değerler doğrultusunda tuval yüzeyinde bulunan boya maddesinin nasıl bir süreç geçirdiğini ortaya koymaktır. Farklı üsluplar ve kültürler çerçevesinde sanat eseri üzerinde çeşitli teknik arayışlara yönelen sanatçının, aynı zamanda plastik biçimler ile çizgi, renk, doku, kompozisyon, form, biçim, leke, perspektif, üslup gibi sanat eserini oluşturan temel noktaları irdelemek olmuştur. Bu açıdan bakıldığında sanat eserinin ne boyutta ve hangi yöntemlerle ortaya konduğunu dönem dönem ele alarak özellikle 1950'lerden sonraki süreç üzerinde durarak sanat eserlerinin teknik - yöntem - metod bağlamındaki pentür yapısı incelenmiştir. Sonuç olarak, boyanın ve fırça tuşlarının zeminde yarattığı doku, boyanın izleri, boyayla yüzey üzerinde yapılan artistik çalışmaların durumu analiz edilmiştir. The French term `peinture` was used in the meaning of oil painting and pigment in the works produced by the artists. In this sense, pigment has been one of the basic concepts of a work of art. At the same time, pigment has made up compositions in line with linear or shadier harmonies, tissue, coloured, stained, rhythm, harmonious.The aim of this study is to examine the process of the pigment that is found on the surface of canvas through universal values in every culture at every age. Within the framework of different styles and cultures, artists have tended to search various technical styles on piece of art and at the same time they have examined basic points that formed a work of art such as style, perspective, stain, shape, form, composition, tissue, colour, plastic forms with line. In this study, the peinture structure in terms of technic, procedure and style of a work of art has been analysed by addressing works period by period especially focusing on the years after 1950s.As a result, tissue created on the surface of the paint and trace of brush, and the artistic works made on the surface with paint have been analysed. 90

Bu çalışmanın amacı, Görkem Dikel'in sanatsal üretimlerinin izleğini planlı olarak araştırıp onların varlık nedenlerini ve dayanak noktalarını sağlam temeller üzerine oturtmaktır. Resimlerde kullanılan medyumun içeriğe ne noktada hizmet ettiğini araştırmak, kullanılan üslup ve yaklaşımların tespitini yapmak, biçim ve içerik tercihlerinin birbiriyle nasıl kaynaştıklarını göstermektir. Çalışmaların izleğini oluşturan espas ya da uzay sorgulamalarını bireyin gündelik hayattaki görme deneyiminden yola çıkan bir bakış açısına oturtmaktır. Bütün bunları yaparak Görkem Dikel'in çalışmaları ile ona ilham kaynağı olan diğer yapıtlar ölçeğinde, 21. Yy.'ın ilk çeyreğindeki espas ve soyutlama anlayışına dair tespitlerde ve yorumlamalarda bulunulması amaçlanmaktadır.Bu eser metninde taslaklar, beyin haritaları ve planlarla çalışmaların izleği ve içeriğin seyri oluşturulmuştur. Görkem Dikel'in kendi çıkarımladığı fikirlerin tamamının yeni olmamaları sebebiyle konuyu daha önce araştırmış ve yazmış olan yazar ve kuramcıların konuya ilişkin eserlerine okumalar yapılmış ve kendilerine atıfta bulunulmuştur. Kişisel sanat pratiğinden, gözlemlenilen kültürel olgulardan, sanatsal etkinliklerden, izlenilen ve takip edilen sanatçılardan etkilenilerek, basılı ve internet ortamına araştırmalarda bulunulmuştur. Araştırma inceleme yöntemi kullanılmıştır. `21. Yüzyıl Resminde Soyutlama ve Espas`a girerken plastik yapı, espas ve soyutlamanın ne anlamlara geldiği açıklanmıştır. Bunlar açıklandıktan sonra çağdaş resim sanatındaki plastik yapının tarihsel kökenleri ve gelişim süreci üzerinde durulmuştur. Modern resimdeki plastik yapı, espas anlayışı ve yaklaşımlar üzerinde de durulurken Kandinsky, Klee gibi sanatçılara ve 50'ler Amerikan Ekspresyonizmi'ne değinilmiştir. Günümüze gelindiğinde ise postmodern teorilerin tuval yüzeyini ve sanatçının resimsel tavrını nasıl etkilediği açıklanmıştır. Bunları takiben, Görkem Dikel'in resimlerinin açıklamalarına gidilmiştir. Sonuç bölümünde espasın ve görme eyleminin postmodernizme kadarki serüveninin Dikel'in sanatsal pratiğine nasıl yansıdığı açıklanmıştır. ANAHTAR KELİMELER: Espas, Soyutlama, Plastik Yapı, Resim, Çağdaş Sanat The main objective of this work is to detect the principles and motives of Görkem Dikel's artistic production by wide researches carried out in regular basis. It is also carried out in order to investigate the basis that the materials serve the content, detecting the style and approaches used, thus showing the way forms and content blend eachother. Also in her paintings, Görkem Dikel aims to relate spatial interrogations with visual experiences of individual in their quotidian life. By means of this, in consideration of her works and the other artworks inspire her, there is an aim to make detections and commentaries about the concepts of space and abstraction in the first quarter of 21st century.The theme and the path of Görkem Dikel's work had been constructed usually by drafts, mindmaps and plans. As the conclusions wouldn't have the chance to be unique and authentic, by reading and utilizing the works of writers and theoreticians that mastered the issue before this thesis, there has been made citations and referrences to them. Under the influence of cultural facts, art events and artists, there was made researches to both printed and online media. Research and analysis method have been used. While entering `Abstraction and Space in 21st Century Painting`, the meaning of plastic structure, abstraction and space were explained. After explaining plastic structure, space and abstraction, historical roots and development processes of plastic structure in contemporary art is also discoursed. There have been made references to artists such as Kandinsky, Klee, and 50s American Abstract Expressionism whilst examining the plastic structure and spatial comprehension in modern painting. Coming to our day, there was explained how postmodern theories effected the surface of the canvas and the painterly attitude. At the final part, there have been made explanations to Görkem Dikel's own artistic production. There was also explained how the adventure of space and visual experience came to our day reflected upon her artistic practice. KEYWORDS: Space, Abstract, Plastic Construction, Painting, Contemporary Art 81

In parallel with the emergence of technological innovations, human beings constantly questioning and innovating constantly adapt to the developments of the era. Especially in the 20th century, with the influence of popular and popular culture, technology has made itself felt better in every field. In this context, it is seen that the artistic productions presented by some artists have started to be conducted in direct proportion with technology. From this point of view, in the thesis entitled Kapı Door Image in Art as a Ready Made in the Context of Burhan UYGUR and Burhan DOĞANÇAY, it is aimed to examine the artistic works constructed with ready materials in terms of expression possibilities.Thus, the two most important examples of contemporary Turkish art, which consider the ready-made` Ready Made` possibilities starting with Varol, as the `door` image, are the most striking examples.As a common point of the research, in the Turkish painting, Burhan Doğançay's series of doors and Burhan Uygur's `Köşk Kapısı` were analyzed with different references. In this context, the image of the door was handled in the historical process and a stable attitude was taken into consideration in the selected works. While door applications constitute a common language in the works of the artists, there are differences in the way they deal with the subject in terms of method and practice. Teknolojik yeniliklerin ortaya çıkmasıyla paralel olarak, sorgulayan, yenilikleri sürekli kovalayan insanoğlu, içinde bulunduğu çağın gelişmelerine kendiliğinden uyum sağlamıştır. Özellikle 20. yüzyılda, kendini gösteren teknoloji, popüler kültürün de etkisiyle kendisini her alanda iyiden iyiye hissettirmiştir. Bu bağlamda ortaya sunulan sanatsal üretimlerin, bazı sanatçılar tarafından teknoloji ile doğru orantılı olarak yürütülmeye başlandığı görülmektedir. Bu noktadan hareketle, `Burhan UYGUR ve Burhan DOĞANÇAY Bağlamında Hazır Nesne Olarak Sanatta Kapı İmgesi` konulu tez çalışmasında, özellikle hazır malzemelerle kurgulanan sanatsal yapıtların ifade olanakları bakımından incelenmesi amaçlanmıştır. Böylece, Warhol'la başlayan hazır malzeme `Ready Made` olanaklarını, `kapı` imgesi olarak değerlendiren iki önemli Çağdaş Türk Sanatı örneği, en çarpıcı hali ile karşımıza çıkar.Araştırmanın ortak noktası olarak Türk resminde, Burhan Doğançay'a ait kapı serileri ile Burhan Uygur'un `Köşk Kapısı`'nın detayları farklı referanslarla çözümlemesi yoluna gidilmiş. Bu kapsamda tarihsel süreç içerisinde kapı imgesi ele alınarak seçilen eserlerde istikrarlı bir tutum olmasına dikkat edilmiştir. Sanatçıların çalışmalarında kapı uygulamaları ortak bir dil oluştururken yöntem ve uygulama açısından konuyu ele alma biçimlerinde farklılıklar görülmektedir. 106

19. yüzyılın ortalarına doğru, Batılıların zihninde canlanan egzotik Doğu anlayışı, Doğulu tarzda figürler ve aksesuarlarla oluşturulan kurgusal kompozisyonların sayesinde resim sanatında kendine yer bulmuştur. `Osmanlı Çinilerinin Oryantalist Resimlere Yansımaları ve Orijinalleri ile Karşılaştırılması` adlı çalışmamız bu kompozisyonlarda görülen Osmanlı etkisini belgeleyerek ortaya koymaya çalışmaktadır.Yüksek lisans tezinin belirli bir kapsamda kalması adına 50 adet tablo üzerinden yaptığımız değerlendirmede, sanatçıların bu resimleri sosyo-ekonomik nedenleri göz önünde bulundurarak mı yoksa estetik kaygı güderek mi yaptığı sorusu üzerinde durulmuş, konu açıklığa kavuşturulmaya çalışılmıştır.Katalog bölümünde yer alan sanatçılar seçilirken, sanatçının Oryantalizm akımında adını duyurmuş olmasına, tablolarında çini süslemeyi öne çıkarmasına ve Osmanlı topraklarını ziyaret etmiş olmasına dikkat edilmiştir.Seçili Oryantalist resimlerde dekoratif olarak kullanılan Osmanlı çinilerinin bulunduğu yapılar tespit edilmeye çalışılmış, çiniler orijinalleri ile teknik, motif ve kompozisyon açısından karşılaştırılmış, ulaşılan verilerin ışığında çinilerin gerçeğe uygunluğu değerlendirilmiştir. Due the end of the 19th century, exotic idea of East that the Western has, ranked among fictional compositions which was formed by eastern style figures, accessories and the art of painting. Our ''The reflections of Ottoman Tiles in Orientalist Paintings and Comparisons with Originals'' work proves the effect of Ottoman in these compositions.As the post-graduate thesis should be limited, the evaluation has been done with only fifty paintings. In this evaluation, the question that is answered is whether the artists painted these pictures by considering social-economic reasons or they were concerned about esthetical design.While choosing these artists in the catalogue, it has been considered that if the artist is well-known in Orientalism, if he/she shows tile decoration in the painting and if she/he had ever visited the Ottoman lands before.The constructions which included the Ottoman tiles in chosen paintings have been defined, the tiles have been compared in terms of technique, design and composition with the original ones and according to the data, the tiles have been evaluated in terms of authenticity. 223

18. yüzyılla birlikte ışığa duyarlı kimyasalların gelişmesi ve 19. yüzyılın ilk yarısında ilkel örneklerine rastlanmaya başlanan fotoğraf makinesiyle ışık `yakalanabilir` olmuştur. Bu gelişme ışık algısının değişmesinde rol oynamış ve ışığı yakalayabilecek teknolojiler sayesinde ışıkla form vermek/oluşturmak sanatın konularından biri olma şansı elde etmiştir. Fotoğraf ve sinema teknolojisi alışılmamış yollarla buna olanak sağlarken hem bu yeni malzemeden yararlanmak hem de form üzerinde boya resimde olduğu kadar kontrol sağlamak isteyen sanatçılar, ışığı boya, fotoğraf filmini tuval gibi kullanmaya çalışmıştır. Pek çok farklı isimle anılmaya başlayan ışık boyama için döneminde Picasso ve Matisse gibi sanatçılarla medya tanınırlığı sağlanmaya çalışılsa da ışık boyama sanatçılarının, görünmez bir boyayı görünmez bir tuvale sürmeye benzettiği tekniğin yaygınlaşmasında Picasso'nun ışığı(!) dahi yeterli olmamıştır. Dijital fotoğraf çağı ise pek çok hafızada fotoğraf makinesiyle yapılan ışıklı numara olarak kaldığı söylenebilecek ışık boyamayı yeni bir döneme taşımıştır. Film çağından (analog çağdan) sonra dijital çağ, ışık boyamanın görünmez kaldığı süreyi kısaltan, bir `kurtarıcı` olmuştur. Neredeyse bir buçuk asır öncesiyle karşılaştırıldığında, 21. yüzyılda görülen, elektrikli ışık kaynaklarının zenginliği ise disiplin mi, teknik mi olduğuna karar verilememiş bu `alanı`; ışığı, zamanı ve hareketi forma dönüştüren, tanımlanmamış ve pek tanınmamış bir yığın haline getirmiştir. Araştırma bu yığını olabildiğince açıklamaya ve çoğu zaman devrin hilecisi Photoshop'la karıştırılan ışık boyamaları çözümlemeye çalışmıştır. Işık boyamanın resimsel bir ifade biçimi olarak kullanılabileceği, ağırlıklı olarak form oluşturmakta sunduğu olanaklar perspektifinden incelenmiş, ışık boyamanın biçimsel etkileri ve uygulama yöntemleri bu kapsamda değerlendirilmeye tabi tutulmuştur. Bu değerlendirme ve incelemeler doğrultusunda ışık boyamanın bir resim yapma yöntemi olabileceği savunulmuştur. With the development of light-sensitive chemicals in 18th century and the primitive examples of camera by the first half of 19th century, light has become `catchable`. This development had a role in changing the perception of light and through technology that is cable of catching light, giving/creating form with light had a chance to be a subject for art. While photography and cinema technology allow this with unconventional methods, artists who want to take advantage of this new material and wish to have control over form as much as in traditional/conventional paints/paintings have tried to use light as paint and photography film as canvas. Light painting which began to be called with many different names, wanted to be popularized with artists like Picasso and Matisse yet not even Picasso's light (!) was enough to spread the technique which compared to painting with an invisible paint to an invisible canvas by light painting artists. As to age of digital photography, it ascends light painting to a new era which can be said that memorized by many as a photography trick. After film era (analogue era), digital era became a `savior` which shortens the time that light painting left invisible. Compared to almost one and a half century ago, richness of electrical light sources seen in 21st century, turned this `area` which is not yet decided to be a discipline or technique to a pile that turns light, time and movement to form while being not defined and not recognized. The research tried to explain this pile as much as possible and tried to analysis the light paintings which often mixed with this eras trickster/cheater Photoshop. The idea of using light painting as a form of painterly expression predominantly analyzed in perspective of its capabilities to create form and evaluated by stylistic effects and its application methods. According to these evaluation and analysis, light painting defended as it can be a method to do paintings. 111

In this thesis what the name is 'Self Portrait and Identity Variation in the Painting Art' has been included description of portrait and self portrait at first and reflected historical process by master artists afterwards. Portrait and self portrait have been examined according to its period with details in that physicological and psycological. It has been given informations and supported by example images about the point that comes at all the world and our country.Individual identity has been evaluated for personality and sociality begining from definition of the identity in 'The Identity' chapter of this thesis. Also, the opinions about how the self portrait is affected by the identity concept in the painting art have been reflected according to its period.The identity variation concept has been queried firstly in the 'Self Portrait and Identity Variation' chapter. It has been associated its philosophy to benefit from the example artists who lead from past to present.The last chapter of the thesis has been allocated artists who check up on the identity and the identity variations at the self portraits of the researcher has been evaluated from the point of its plastic values and conceptually.The sources that is benefited within this context have been obtained from native and foreign books, articles and thesises. The informations about the subject titles have been rallied to edit significiantly with the images and reached a conclusion under favour of these sources. 'Otoportre ve Kimlik Değişimi' isimli bu tez çalışmasında öncelikle portre ve otoportrenin tanımına yer verilmiş, devamında örnek sanatçılarla tarihsel süreci yansıtılmıştır. Portre ve otoportre fiziksel ve psikolojik olarak ele alınarak dönemlerine göre ayrıntılı bir biçimde incelenmiştir. Hem dünya genelinde hem de ülkemizde geldiği nokta hakkında bilgi verilerek örnek görsellerle desteklenmiştir.Tezin 'Kimlik' bölümünde kimliğin tanımından başlanarak sosyal ve bireysel açıdan bireyin kimliği değerlendirilmiştir. Bunun yanı sıra resim sanatındaki kimlik kavramının otoportre konusunu nasıl etkilediği hakkındaki görüşler, dönemlerine göre yansıtılmıştır.'Otoportre ve Kimlik Değişimi' bölümünde, öncelikle 'kimlik değişimi' kavramı sorgulanmıştır. Geçmişten günümüze kadar gelen örnek sanatçılardan yararlanılarak kendi felsefesiyle ilişkilendirilmiştir.Tezin son bölümünde kimlik değişimi kavramını sorgulayan sanatçılara yer verilmiştir. Bu sanatçıların yanında araştırmacının da otoportrelerindeki kimlik değişimleri hem plastik değerleri hem de kavramsallığı açısından değerlendirilmiştir.Tüm bu veriler dahilinde yararlanılan kaynaklar, kütüphanelerde bulunan yerli ve yabancı kitaplar ile makale ve tezlerden elde edilmiştir. Bu kaynaklar yardımıyla da konu başlıkları ile ilgili bilgiler toplanıp görsellerle birlikte anlamlı bir şekilde düzenlenerek sonuca varılmıştır. 90

The body image, which is one of the indispensable elements of the arts fromthe past to the present, has changed in meaning and form in accordance with theconditions brought about by the age, and has been interpreted by the thinkers andartists of the age throughout these alterations/changes. The body in which we canfind the effects of socio-cultural variables from the early ages of mankind tonowadays, has continued its existence in the field of arts as a reflection of ideologies,daily life and scientific studies as well as human values such as pain, death andpleasure. The image of the body especially shaped by the age has also changed incontent through the movements and styles that flourishes day by day in the field ofarts. The body image, which is in the focal point of new approaches in arts in termsof form and plastic values, is presented to the viewer as a means of assigning value.The art of painting as an area where the value attributed to the body is visible andinterpreted in the sense of time-space perception of the body has a privilegedsignificance in terms of presenting/ providing/ historical data.In this present study, by examining the body image in terms of its content andstructural characteristics throughout history, it is aimed to create a comparativecontent that reveals differences between artists' interpretations of the body. Theliterature review is done in this scope, artist catalogs and periodicals are examinedand various researches are made on the internet. Limited to the Western Painting, theartists' approaches to the body are examined chronologically and the relatedartworks are analyzed in terms of form, content, aesthetic and plastic values. Whilethe themes and events reflected on the body image in the paintings are examinedtogether with the historical features, by defining the concepts of body representationsthat constitute the focal point of the paintings are grouped under various headings.These topics and approaches that also constitute the cultural codes of art are analyzedin the context of the art of painting after 1945 and the historical alterations that tookplace are displayed.In the last part of the present study, Onur Karaalioğlu's paintings' artisticform and content are evaluated in terms of the body image. In this way, in addition tothe historical examples of the art of painting, the interpretive differences suggestedby the contemporary artists pertaining to the body are aimed to demonstrate visuallyand theoretically.Keywords: Body, Image, Painting, Plastic Arts, Representation, Geçmişten günümüze sanat alanının vazgeçilmez unsurlarından biri olanbeden imgesi, çağının getirdiği koşullar doğrultusunda anlam ve biçim olarakdeğişime uğramış, bu değişimler dahilinde çağın düşünürleri ve sanatçıları tarafındanyorumlanmıştır. İnsanlığın ilk çağlarından günümüze değin sosyo-kültüreldeğişkenlerin etkilerini bulabileceğimiz bedenler, acı, ölüm ve haz gibi insanideğerlerin yanı sıra ideolojilerin, gündelik yaşamın ve bilimsel çalışmaların biryansıması olarak sanat alanındaki varlığını sürdürmüştür. Özellikle çağın getirdikleriile şekillenen beden imgesi, sanat alanında sayısı günden güne çoğalan akım veüsluplarla birlikte, içerik olarak değişime uğramıştır. Sanat alanında biçim ve plastikdeğerler açısından da yeni yaklaşımların odağında yer alan beden imgesi, bir değeratfetme aracı olarak izleyicinin yorumuna sunulmuştur. Bedene atfedilen değeringörünür kılındığı ve bedenin zaman-mekan algısı içinde yorumlandığı bir alan olarakresim sanatı ise tarihsel veri sunması açısından ayrıcalıklı bir öneme sahiptir.Tarihsel süreçte içerik ve yapısal özellikleri bakımından çeşitlenen bedenimgesinin bu eser metninde incelenmesiyle, sanatçıların bedeni yorumlayışfarklılıklarını ortaya koyan karşılaştırmalı bir içerik oluşturulması amaçlanmıştır. Bukapsamda literatür taraması yapılmış, sanatçı katalogları, süreli yayınlar incelenmişve internet ortamında çeşitli araştırmalar gerçekleştirilmiştir. Batı Resim Sanatıylasınırlandırılan metin dahilinde, sanatçıların bedene yaklaşımları kronolojik birbiçimde incelenerek, araştırmaya konu olan eserler biçim, içerik, estetik ve plastikdeğerler çerçevesinde çözümlenmeye çalışılmıştır. Resim çalışmalarında bedenimgesi üzerinden ele alınan konu ve olaylar dönemsel özellikleriyle birlikteirdelenirken, resimlerin odak noktasını oluşturan beden temsillerine dair kavramlartanımlanarak, çeşitli başlıklar altında gruplandırılmıştır. Resim sanatının kültürelkodlarını da oluşturan bu konu ve yaklaşımlar 1945 sonrası resim sanatı bağlamındaincelenerek, tarihsel açıdan geçirdiği değişimler gözler önüne serilmiştir.Eser metninin son bölümünde ise ele alanın konu kapsamında OnurKaraalioğlu'nun resimleri biçim-içerik yönünden yapıt okuma yapılarakincelenmiştir. Bu yöntemle, resim sanatının geçmiş dönem örneklerinin yanı sıra,günümüz sanatçılarının bedene getirdiği yorumsal farklılıkların görsel ve teorikolarak ortaya konması amaçlanmıştır.Anahtar Kelimeler: Beden, İmge, Temsil, Resim, Plastik Sanatlar 192

At all times and in all countries, exchanges between China and the west are always a constant topic. From the Qing Dynasty Lang Shining Chinese and Western painting, a new form of painting Chinese painting formed after absorbing some of the characteristics of Western painting. In this paper, through the comparison and research between painting and Chinese traditional meticulous painting subjects Chinese and Western Qing missionaries painter Lang Shining, to explore the characteristics of Lang Shining new body painting and realistic significance to modern fine brushwork of Chinese and Western fusion.